چمدان : جمعی از معماران، هنرمندان و اصحاب رسانه در حال جمع آوری امضای نامه ای تحت عنوان پویش حفظ خانه‌ «نیما یوشیج» هستند تا با ارسال آن به رییس جمهور جلوی تخریب احتمالی خانه نیما یوشیج را بگیرند.

سپیده سیروس نیا معاون میراث فرهنگی استان تهران چهارشنبه20 دی ماه اعلام کرده که خانه نیما یوشیج در محله دزاشیب تهران به دلیل نبودن اسناد ارتباط خانه با نیما یوشیج از فهرست آثار ملی خارج شده است. پیش از این هم در دولت نهم، دهم و یازدهم به دلیل دفاع نامناسب بخش حقوقی میراث فرهنگی و عدم برقراری ارتباط مناسب با دیوان عدالت اداری جهت بررسی مشکلات و برطرف کردن خلأهای قانونی تعداد قابل توجهی از خانه های تاریخی از فهرست آثار ملی خارج شده و به فاصله اندکی تخریب و سپس تبدیل به مجتمع تجاری، مال یا آپارتمان شدند.

[related-post id="10545"]

اکنون به نظر می رسد با توجه به مساحت و قیمت زمین در منطقه دزاشیب به نظر می رسد باید منتظر تخریب قریب الوقوع آن بود. نکته قابل تأمل آن که در حالی ادعا شده  این خانه ارتباطی با نیما یوشیج ندارد که جز خاطرات ثبت شده، ده‌ها تصویر از زندگی نیما در این خانه موجود است.

[related-post id="10454"]

در متن امضای نامه: پویش حفظ خانه‌ی «نیما یوشیج» که در پایگاه خبری رویدادهای معماری منتشر شده آمده است:

جناب آقای دکتر حسن روحانی، رئیس جمهور محترم

با عرض سلام

خبری دقیق به ما رسیده که خانه تاریخی نیما یوشیج از ثبت ملی خارج شده و در مسیر تخریب قرار گرفته است. نیما، فردوسی معاصر ماست که بار دیگر ققنوس فارسی را از خاکستر سده‌ها خمودگی شکوفاند و جان و جامه تازه کرد. اگر زبان را برابرنهاد ذهن آدمی قلمداد کنیم، نیما از معماران ایران معاصر است. یعنی همان پدیدهٔ دردانه‌ای که شما بر مسند ریاست‌جمهوری‌اش، بارها داد فرهنگ را بر بیداد بی‌فرهنگی سر داده‌اید. در آن خانه شمیم کلمات شاملو، اخوان، فرخزاد، آل احمد، دانشور و نام‌های فراوان دیگری است که هرکدام ستونی در اعتمادبه‌نفس معاصر این مردم‌اند. آیا زیبنده این مردمان، این خاک، و دیوان و دولت شماست که در برابر حفظ خانه‌ای بسیار کوچک ناتوان باشد؟

آقای رئیس‌جمهور
همسایه شمالی که برای دفاع از تن این مردم، جنگ‌افزارهایش را خریداری می‌کنیم، برای آنتوان چخوف اش، هفت خانه فرهنگی را حفظ کرده است که او در برخی از آن‌ها کوتاه زمانی توقف داشته. آن‌هم در سرزمینی که به بسیاری نویسندگان نامدار شهره است. اما تاریخ معاصر ما با زیروبم‌های جان‌فرسایش، مگر بستر روئیدن چند گل به ظرافت نیما و به استواری ساقه‌هایش بوده است؟ در دورانی که با هر خوی و مسلک، بحران عمیق فرهنگی را حس می‌کنیم، نپاییدن داشته‌هایی بی‌بازگشت، از ما چه تصویری در تاریخ باقی می‌گذارد؟ آیا ما مردمان روزگاری هستیم که فقر فرهنگی به فروش اعضای حیاتی فرهنگ مجبورمان ساخته؟ هزینه حفظ خانه‌ای بسیار کوچک در ایران بسیار بزرگ چقدر از شرافت ماست؟

آقای رئیس‌جمهور
مدیران اجرایی و میانی بسیاری قول همکاری داده‌اند. ولی تجربه بدقولی‌های این چند سال اخیرشان که در تخریب‌های حسرت‌بار متوالی نیز به گوش جامعه فرهنگی و هنری خوانده شد، ما را بی‌طاقت کرده است. موضوعی که مقیاسش فراتر از همه فارسی‌زبانان جهان است، نمی‌تواند تنها به تصمیم گیران خرد ِ شهری و محلی سپرده شود. جدیت شما تنها با معیار فوریت سنجیده خواهد شد. از شما تقاضا داریم بنا به سوگندی که در آغاز مسئولیت یادکرده‌اید، حافظ خانه همه ما باشید.

رونوشت به:
وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، دکتر سید عباس صالحی
وزیر محترم راه و شهرسازی، دکتر عباس آخوندی
رئیس محترم سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، مهندس علی‌اصغر مونسان
شهردار محترم تهران، دکتر محمدعلی نجفی
ریاست محترم شورای شهر تهران، مهندس محسن هاشمی

به گزارش چمدان علاقه مندان حفظ خانه نیما یوشیج برای امضا می توانند به این لینک مراجعه کنند:
http://memari.online/nima-house/