رویش گونه‌های بلوط و گزنه در آب صحنه فوق‌العاده زیبایی خلق کرده که نمونه آن در ایران کمتر دیده می‌شود. وجود پرندگانی چون چنگر، فلامینگو، کشیم، انواع حواصیل، طاووسکن، باقرقره، تیهو، عقاب دشتی، زیبایی این منطقه را دوچندان کرده است. همچنین در این منطقه پنبه‌های وحشی می‌روید که مردم منطقه برای تهیه تشک و بالشت آن‌ها را برداشت می‌کنند.

رنگ قرمز مایل به‌صورتی این تالاب، محصول فعالیت پلانکتون‌ها است. وجود پلانکتون‌های گیاهی زیاد در منطقه (۹۰ درصد پلانکتون‌های گیاهی در این حوزه یافت می‌شوند)، وفور مواد آلی و معدنی که از طریق رودخانه‌ها و خورهای متصل به خلیج به این حوزه هدایت می‌شوند باعث افزایش زیاد تولید زیستی در بعضی از فصول سال می‌شود. به‌طوری‌که این عوامل به همراه جریانات دریایی حاصل از طوفان‌های مونسون که از ویژگی‌های خاص حوزه اقیانوسی دریای عمان است، موجب افزایش بیش‌ازحد تعداد پلانکتون‌های گیاهی در ماه‌های بعد از فصل مونسون (از اواسط خرداد تا اواسط شهریور ) می‌شود. این تعداد در آذرماه به حداکثر میزان خود می‌رسد.

در ماه‌های بهمن، اسفند، فروردین، شهریور و مهر شاهد پدیده جزر و مد قرمز در منطقه خلیج گواتر هستیم که عامل اصلی به‌ وجودآورنده گونه‌ای از تاژک‌داران به‌نام نوکتیلوکا میلیاروس است که در ماه‌های بهمن، اسفند و فروردین تعداد آن به‌شدت افزایش می‌یابد. فرآیند «رد تاید» یا «کشند قرمز» از جمله فرآیندهای زیستی در محیط‌های آبی است که توسط پلانکتون‌های گیاهی به وقوع می‌پیوندد که نقش عمده‌ای در زنجیره‌های غذایی و انرژی در زیستگاه‌های آبی دارند.

این تالاب بنا به پیشنهاد دادکریم شیخ‌زاده از بومیان محل و از اهالی روستای دمبدف و با کمک اهالی و بودجه شخصی و حمایت وزارت نیرو با در اختیار گذاشتن دستگاه‌های کشاورزی در سال ۱۳۶۲ خورشیدی احداث شد. این تالاب در اوایل احداث و بارندگی خوبی که در محل آن داشت توانست مدت مدیدی منطقه را سبز و پرندگان مهاجر و غیربومی را به خود جلب کند. طی بررسی‌های به‌عمل‌آمده در منطقه، تاکنون ۹۳ گونه پلانکتون گیاهی، ۳۱ گروه پلانکتون جانوری، ۶۴ گونه از انواع نرم‌تنان، ۸۵ گونه انواع ماهی، ۲۴ گونه از سخت‌پوستان، ۱۴ گونه مایوبنتوز و ۴۶ گونه مختلف از جلبک‌ها در آن شناسایی شده‌اند.