به همین منظور، مقامات شهر ونیز در سال 1915 تصمیم گرفتند کلیسای جامع سن مارکو را از خطر آسیب‌های احتمالی ناشی از جنگ نجات دهند. از این‌رو تلاش کردند تمام مجسمه‌ها، دیوارها و ستون‌های این کلیسای تاریخی را سنگربندی کنند و مجسمه‌های اسب را به کاخ دوک‌نشین ونیز که با دیوارهای ستبری محافظت می‌شد انتقال دهند.
کلیسای جامع سن‌مارکو که به عنوان یکی از نمادهای هنر ایتالیا و مسیحیت کاتولیک شناخته می‌شود در سال 1063 روی کلیسای قدیمی مربوط به قرن نهم میلادی بنا شد و ساخت آن حدود 600 سال و تا سال 1617 ادامه یافت.
علاوه بر کلیسای جامع سن‌مارکو، سایر بناهای تاریخی ونیز از جمله کاخ دوک‌نشین، کلیسای یوحنا و پولس مقدس (کلیسای سن جووانی و پائولو)، کلیسای فرانسیس مقدس (کلیسای سن فرانچسکو)، کلیسای معجزات و کلیسای فِراری‌ها هم از آسیب‌های جنگ محافظت شدند.
عکس‌های این تلاش‌ها به‌خوبی نشان می‌دهد که حتی ترس از جنگی به وسعت جنگ جهانی اول و زندگی در شرایط بحران هم باعث نمی‌شود که مردم و دولت‌ها میراث فرهنگی به‌جامانده از گذشتگان را به سلامت به دست آیندگان نرسانند. امید که مدیران ما نیز از این تصاویر درس بگیرند و در همه حال نگهبان میراث فرهنگی کشور باشند.
نظر شما